مورد اضطراری آقای رئیس جمهور
آیا برجام همان صلح حدیبیه است؟
به شخصه از موافقای سرسخت این قضیه هستم که تاریخ تکرار میشه. فقط باید حواسمون باشه توی تطبیق تاریخ امروز با اون روز، اشتباه نزنیم! خوشبختانه،رویداد حدیبیه به قدری اساسی و مهم بوده که کلیات و جزئیاتش، بدون اختلاف بین شیعه و سنی،نقل شده و توی کتابای معتبر هست. برجام هم که معرف حضور همه ست، آفتاب تابانی که خدا برای ما آورد! حالا این دوتا چقدر تطبیق پذیر هستن؟ دو درصد،با ارفاق! درصد اول برای اینکه بعد صلح حدیبیه،پیامبر در برابر اعتراض شدید اصحابش که میگفتن خیلی امتیاز دادیم، سکوت کرد و مدتی بعد، خود خدا بود که گفت: «این صلح،فتح بود!» و امروز ما آقای حسن روحانی و اصحابش رو داریم که با اشاره به صلح حدیبیه میفرمایند: «برجام، فتح الفتوح بود!» درصد دوم برای اینکه صلح حدیبیه، توسط مشرکین مکه نقض شد؛ برجام رو هم کفار(بخوانید کدخدایان) نقض کردند...حالا به جای نقل قول ناقص از ماجرای حدیبیه که مغالطه ی قشنگی نیست، این رو هم باید نقل کنیم که حدیبیه رو مشرکین مکه نقض کردند و چه شد؟* پیامبر بازم امتیاز داد؟ بازم در جواب اعتراض مسلمانان سکوت کرد؟ خیر! مکه رو مسلمونا فتح کردند! پیروزی شگفت انگیز خیبر رقم خورد! اسلام،مثل جریان آب روی زمین خشک،سرایت کرد و بین المللی شد. هوم؟ عزت پاسپورت ایرانی؟ فاجعه منا؟ قضایای فرودگاه؟ تحریم های جدید؟ ادامه تهدیدها؟ لغو نشدن کامل و یکجای تحریم ها؟ تقریبا هیچ؟ فارق از اینکه شما با کدخدا نامیدن آمریکا،ابدا او را دشمن نمی‌دانید که حالا بخواهید با او صلح کنید که اگر نقضش کرد جوابش را بدهید! به هرحال...دست بردارید! توی تطبیق تاریخ هم اشتباه زدید!
* نقض پیمان اینجوری بود که طبق یکی از بندها، مشرکین قریش نباید با مسلمونا جنگ و مخاصمه میکردن. 2 سال بعد پیمان، چون حس قدرت بهشون دست داده بود جوگیر شدن به قبیله ای که هم پیمان مسلمونا بود حمله کردن. دقت کنید! به مسلمونا نه! به هم پیمان مسلمونا! و پیمان نقض شد و زمینه فتح مکه فراهم! این بود که خدا فرمود: این صلح، فتح بود!
دوباره رای بدهیم یا ندهیم؟
آقای روحانی بسان سال 92 در تلاش است آراء جنبش راکد سبز را جذب کند. پوسترها و بنرها و ستادهای جدید او و شعارها و تبلیغ های تازه اش بسیار صریح تر از سال 92 به این مسئله پرداخته اند. سبزی های اندکی در سال 92 به امید رفع حصر کروبی و موسوی، از روحانی حمایت کردند و او وعده جدی به آنها داد که اقدام میکند. اما در دوران ریاستش در همه محافلی که از او پاسخ روشن میخواستند جز سکوت، کاری نکرد. و هیچ خبری نشد تا همین روزها. نه اینکه در این 4 سال نتواند یا نگذارند. او برای رفع حصر، قدمی از قدم برنداشت چون «انگیزه و میلی» برایش نداشت. و حالا که بخاطر کارنامه ی خالی از حرکت موثر،جایگاه خود را در خطر دیده بازهم همان پروپاگاندا را پیاده کرده. و شده است «الغریق یتشبث بکل حشیش». دست می اندازد به هر شاخه خشکیده ای حتی اگر جمله ی «اینها می خواستند پیاده روها را دیوار بکشند» باشد که تاریخ انقضایش در دهه هفتاد به پایان رسیده! به هرحال، دو راهی سختی پیش روی قشرمخالف نظام است...این شعارها و وعده ها، حقیقی هستند یا باز هم فریب؟
ثبت در گینس
می شود نام حسن روحانی را به عنوان اولین رئیس جمهور در تاریخ ثبت کنیم که مسئله نظامی و امنیتی کشورش را زیر سوال برده است. به باشگاه ترین ها خوش اومدی! مرحبا شیخ حسن فریدون! مرحبا!
درد دل یک طلبه
آقای روحانی! شما که با تاکسی و مترو جابجا نمی شوی. حرف هایی که در لباس پیامبر میزنی را منِ طلبه باید پیش این راننده و آن مسافر و آن رفیق توجیه کنم! طلبه ای که دست بر قضا، طرفدار و موافق نظام است و توی بازی دو سر باخت شما گرفتار شده «به درک! به جهنم!». شما فقط هوای لباسی که پوشیده ای را داشته باش! مردم به شما رای دادند چون آخوند هستی!
ایران فقط بالاشهر تهران نیست
بهروز افخمی توی مستند فروشنده به درستی اشاره می کنه که بالا شهری های تهران* فکر میکنن همه کشور، این ها هستن. همه همینطور زندگی میکنن و فکر میکنن و دغدغه هاشون همینه! و لذا نمیخوان باور کنن احمدی نژاد هنوز در روستاها و شهرای کوچیک طرفدار داره. احمدی نژاد، به اونا «نگاه» کرد! همین!
جناج بازی کافیه
رو نوشت به خودمان که از پیش مشخص است به چه کسی رای می دهیم. اگر خودمان را "مردم" می دانیم و مردم را خودمان؛ رای دادن به جناح و لیست،متناقض با خواستگاه و نیاز مردم است. بعد از چندین دوره رای جناحی دادن و نتیجه نگرفتن،لازم است طرحی نو در اندازیم و به مسئولین ابلاغ کنیم «اگر خدمت نکنند،نمیگذاریم بمانند.»
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* (ما بالا نیستیم ما سمت مازندرانیم D: برای دوستانی که محل زندگی ما رو میدونن)
پ.ن:
همه رفقایی که اینجا میان رو قلبا دوست دارم. هیچ آدمی روی زمین مثل اون یکی نیست. اینکه اختلاف نظر داشته باشیم عجیب نیست. عجیب اینه که نتونیم باهم حرف بزنیم.
پ.ن:
خودمان باشیم.
سوته دلان
