سلام سینما!
بالاخره شروع کردم. تماشای فیلم با گوشی توی مترو یا تاکسی. خیلی هم خوب و گیرا بود و گذر زمان اصلا حس نمیشد! البته از نظر متخصصها، فیلم دیدن با مانیتور عریض مردود اعلام شده و ثمرهای نداره چه برسه به یه صفحه 5 اینچی! اما چاره چیه وقتی فرصت نمیکنی در محل مناسب یا روی پرده، فیلمهایی که باید ببینی رو ببینی؟ اومدیم و آخر ماه بعد، همسایه افتاد و من مُردم! چی جواب بدم به ملکهی عذاب، وقتی نیزهی آتشینش رو گرفته روی سرم و میپرسه «چرا برگمان ندیدی؟ چرا کوروساوا رو مرور نکردی؟ چرا سراغ ویلیام وایلر و اوزو نرفتی؟ اونها رو بگذریم چطوری تونستی بیخیال گدار و کیشلوفسکی بشی؟ تو حتی هیچکاک رو هم کامل ندیدی! حالا جا داره نیزهی آتشینم رو فرو کنم توی چشمات یا نه؟ که بجای خیره شدن به فانوس خیال و اندیشه، زل زدی به سقف سوراخ سوراخ مترو و کالاهای بنجل دستفروشا! حالا اگه اون وسط، یه دختری رو هم توی واگن انتهایی یا ابتدایی دید زده باشی، چه بدتر!».
هر روز، هفتاد دقیقه رو توی قطار مترو میگذرونم. هر دو روز صد و چهل دقیقه! یک فیلم در هر دو روز! سه فیلم در هفته! دوازده فیلم در ماه! یعنی اگر تا آخر ماه بعدی مُردم، ملکهی رحمت با یه هارد بینهایت ترابایتی آغشته به عسل میاد استقبالم و میبرتم یه جایی که پرده عریض داره با صدای دالبی برام فیلم میذاره! و من بهش میگم هه! تکراریه! حالا دلت نشکنه بذار باهم ببینیمش!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن: شایان ذکر است فیلمهای گفتگومحور با لوکیشنهای محدود و کوچک،مناسبتر هستند برای این حرکت.
پ.ن2: قطعا کتاب،بهترین گزینهست اما تجربه میگه همه جا و هرموقع و هرکتابی نمیشه! توی مترو مخصوصا!
پ.ن3: بغل دستیم یه آقای میانسال بود هرجای فیلم که خندهدار بود اونم با من میخندید! خیلی خوب زیرنویسا رو میخوند!
خیلی خوب بود این پست
کارتون خیلی هم عالیه
بالاخره این گوشی ها باید به یه دردی بخورن
منم با گوشی فیلم می بینم