جستارهایی در باب انقلابی‌گری،روزه‌خواری،گیاه‌خواری و اسکی‌رَوی!

یکم.

دورهمی فصلی فامیل بود. بعد افطار، یکی از جوانان همیشه در صحنه‌ی متلک‌پرانی(!) رو بهم گفت؛ «می‌بینم که از مدافع حرم در سوریه رسیدید به مدافع حرم امام خمینی در تهران». پیش از  آنکه جوابی بدهم دلم سوخت. حیفم آمد از این متلک درستی که در جای نادرست به کار گرفته شد. به من انداخته شد که جز حرف و حرف، کاری در این راه نکرده‌ام. این متلک درست،شایسته‌ی آنهایی بود که برای مام وطن خون داده‌اند و جان. نه من که مثل همین متلک‌پران‌های توئیت‌باز بوده‌ام ولاغیر! 

دوم.

ساعت کاری تموم شده بود و می‌خواستم از دفتر بزنم بیرون. رئیس لم داده بود روی صندلی. گوشی به دست بهم گفت: «خب آقای سیدمهدی! اسکی هم که میری!» فهمیدم عکس تلگرامم رو دیده؛ گفتم «اختیار دارید! فعلا که اسکی به ما میره!» خندید گفت «نه دیگه! این چوب اسکیه چیه دستت! دیزین رفتی؟ ما رو هم ببر خب!» گفتم «نه حاج‌آقا! اونا باتوم کوه‌نوردیه. اونجا هم توچاله! برنامه‌ی ما هم سنگینه ایشاللا تفریحی بود باهم میریم»...یه چشم غره‌ی ریزی کرد و (...!) نمیدونم چه اصراریه که نسل قبلی و قبل‌تر هم‌چنان می‌خواد اثبات کنه هنوز جوونه و خیلی جلوتر! خدا میدونه اگه جلوش رو نگرفته بودم وسط دفتر، یه هلی‌کوپتری و آبدولاچگی میزد که بگه هنوز قبراقه و سرحال. سر همین چند جمله مجبور شدم نیم‌ساعت بیشتر بمونم تا خاطرات مربوط به دقت بالای ایشون در تیراندازی رو بشنوم!

سوم.

ماه رمضون امسال برای من درک گرسنگی و تشنگی نبود؛ بلکه عبور هر روز، از کنار درخت پر بار کوچه بود با شاتوت های غلیظ و پر رنگش! میوه‌ی روی درخت، برای من خیلی خیلی جذابه! به خودم اومدم و متوجه شدم چند ثانیه است مثل گربه ای شدم که بی حرکت، خیره شده به گنجشک روی درخت! آه ازون لحظه‌ای که متوجه شدم گربه‌ای همون نزدیکی داره شاتوت رسیده‌ای رو مزه‌مزه می‌کنه. پس کجا رفت عبادت حیوانات؟‌ کجاس حیای گربه؟ انصافا جا نداشت با دمپایی دنبالش کنم روزه‌خوار در ملأ عام رو؟ اصلا گربه‌ای که شاتوت می‌خوره همون بهتر که بره زیر ماشین! ایشاللا با هرکی خواست جفت بشه دوتا پنجول بکشه تو صورتش بگه پییییف! بوی آشغال میدی!

حالا فهمیدین میوه روی درخت چقدر برام جذابه؟ :|

چهارم.

دوست دانشگاه هنری‌ای دارم که تلاش مخلصانه‌ و مجاهدانه‌ای میکنه برای گیاهخوار کردن اطرافیانش. چند روز پیش به مناسبت ایام‌الله جهانی محیط زیست، تورش افتاد توی تلگرام من. خیلی خودمو نگه داشتم تا مواضع متعصبانه‌م روی لذت کله پاچه، دنیای بی‌کران آبگوشت و پدیده‌ای به نام سیراب شیردون رو اعلام نکنم. وقتی دید آمار و ارقامش درباره‌ی اینکه پرورش هر گاو و گوسفند چقدر گالن آب مصرف میکنه و چقدر زمین رو نابود میکنه، روی من گوشت‌خوار(!) کارکرد نداره، رو آورد به احساس. گفت چجوری دلت میاد یه جاندار رو بکشی و بخوری؟ گوسفند و گاو به اون نازی رو! گفتم خب گیاهم جانداره! چجوری دلت میاد یه سیب لبنانی رو از درخت بکنی و گاز بزنی و با دندونات تیکه تیکه کنی؟

بلاک شدم! :|