قانون ثابتی در تصویربرداری هست به نام یک‌سوم که معروف است به «نقطه‌ی طلایی». خلاصه‌اش این است که پرسوناژ در هر نما باید در نقطه‌ای باشد که با برش نما به نما توجه بیننده با اولین نگاه، به او جلب شود. این نقطه در کانون قاب نیست، بلکه در نزدیکی «راست/بالا،پایین» یا «چپ/بالا،پایینِ» تصویر قرار دارد. برای نمونه در تصویر بالا، آخوندِ نماینده‌ی تهران از لیست فاخر(!) «امید» و عضو کمیسیون فرهنگی(!) مجلس شورا، جدای از آنکه ویژگی ظاهری متمایزی از دیگر پرسوناژهای قاب دارد، دقیقا در نقطه‌ی طلایی تصویر قرار گرفته. که شما بخوانیدش نقطه‌ی قهوه‌ای. چرا قهوه‌ای؟ من از شما می‌پرسم. چرا قهوه‌ای نه؟ غرض اینکه از آغاز انتشار این تصویر که ای کاش منتشر نمی‌شد(اگرچه با منتشر نشدنش هم واقعیت موجود تغییری نمی‌کرد) حاج مهدی حرص خورده است حرص‌خوردنی که در چندسال اخیر بی‌سابقه بوده است.
ایشان(نماینده منتخب مردم شریف تهران) در راستای تداوم حرکت قهوه‌ای خود و بیشتر حرص دادن ما؛ در آخرین پست اینستاگرامی که کامنت‌هایش بسته است نوشت: «خانم موگرینی نماینده اتحادیه اروپا در مراسم تحلیف بود، این تصویر علاقه نمایندگان ملت ایران به روبط عمیق و محترمانه با مردم قاره سبز را نشان می‌دهد».
جا دارد فریاد بزنیم: «الله اکبر، سجده» و دیگر بالا نیاییم!
نتیجه‌ی علاقه و روابط عمیقی که نمایندگان ملت ایجاد کردند را در تیتر روزنامه‌های آن‌طرف مشاهده می‌نماییم:
پ.ن:
«صبح‌ها تحریم میشیم، بعد از ظهرها یه لغو کنسرتی،آزاده نامداری،قتلی،غارتی چیزی پیش میاد می‌شوره می‌بره. رد خورد نداره‌ها هربار همین داستانه!»
پ.ن2:
اگه اینا اجازه بدن و هی حماسه‌آفرینی نکنن، پُست‌های سفرها و کوه‌نوردی‌های جذاب اخیر رو ارسال می‌کنیم.
