ای کسانی که ایمان آوردهاید...خواندن و نوشتن را رها نکنید!
سی دقیقهست که پشت میزِ محل کار، وقت خالی پیدا کردم. سی دقیقهست که به صفحهی بیان خیره شدم. سی دقیقهست که یک جمله هم برای نوشتن پیدا نمیکنم. فاجعه!
سی دقیقهست که پشت میزِ محل کار، وقت خالی پیدا کردم. سی دقیقهست که به صفحهی بیان خیره شدم. سی دقیقهست که یک جمله هم برای نوشتن پیدا نمیکنم. فاجعه!
فکر کنم بدونم چه حسی داره... سخته واقعا.
خوبین؟ اوضاع خوبه؟ :)
واقعا سر کار ، ۴۰ دقیقه وقت خالی داری؟؟!!!
که ۱۰ دقیقه شیشه بزنی ، ۳۰ دقیقه هم قفلی بزنی روی مانیتور؟
سخت میگیری لابد
شر و ور بنویس کم کم میرسی به جاهای خوبش
از رازهای دیگران بنویس، مثلا هرچی از دکتر میدونی، اصلا ثواب هم داره!
ممنون.
آره، گیر افتادیم اصن -_-
یکی از خوبی های وبلاگ نویسی، تقویت نوشتن بود من اون موقع ها یه نکته از شما یاد گرفتم که خیلی کاربردی بود برام، نمیدونم بحث چی بود که گفتید هر نوشته ای باید آخرش یه ضربه داشته باشه و تموم بشه، حالا هرچی بنویسم سعی می کنم رعایتش کنم حتما
نمیدونم چه ربطی به پستتون داشت البته! :)
اینا از عوارض سر کار رفتنه. برای همینه که من سر کار نرفتم تا حالا.
رها کردیم، چون نمیاد!
سرانه ساعت مفید کاری در ایران: "03 '00 00
تو از خوبیهات بگو ما شرمنده شیم:)